سلام وبلاگ نويس محترم.
وضوي ظاهري با آب است و وضوي باطني با عشق است.
بايد روح را با عشق شست تا بتوان به درون قرآن راه يافت
و عمق قرآن را يافت.
بايد به صفت رحمن و رحيم موصوف شد تا به ادراک وصفي که،
قرآن از خدا و حقيقت و زندگي دارد، نائل شد...
...کسي که عاشق نيست آين خدا را نمي‌فهمد و بلکه از فهم و تجربه‌اش _
(که خود الله اکبر فهم ناپذير است)_بسيار دور است.
کسي که عاشق نيست قرآن را نمي‌فهمد.
منظور آيات را در نمي‌يابد، چون نخست مي‌گويد:
"بسم الله الرّحمن الرّحيم"
"وقتي مي‌گويي به نام خداوند بخشنده‌ي مهربان،
نمي‌تواني با نفرت و بدي عمل کني.
"اگر الآن بگويي به نام خداوند بخشنده، اگر به راستي بگويي،
پس تو هم اکنون بخشنده‌اي. چون انسان هميشه شبيه هماني مي‌شود
که آن را مي‌پرستد و تسليم اوست.
مطلب عالي بود خداوند ما را هم از ياران آقا امام زمان (عج) و منتظران واقعي ايشان قرار بدهد.
التماس دعا